Gelukkig heeft mijn partner een goed pensioen!

Gijs Herderscheê pakt alweer goed uit in De Volkskrant van 20 augustus 2018 tegen de bezwaren van de Beschikbare Premie Regeling. Met duidelijke voorbeelden schetst hij de dramatische gang van zaken wanneer je pensioen moet inkopen en geconfronteerd wordt met de even dramatische lage rekenrente.


Teleurstelling over het lage pensioen is troef. Ook al hebben de beleggingen het goed gedaan. Pensioenuitkeringen komen op de helft uit vergeleken met enkele jaren terug. Is dat de schuld van de betreffende pensioenverzekeraar? Nee, dat niet. Het zijn de werkgevers die dominant zijn. En verzekeraars gaan ervan uit: 'U vraagt, wij draaien'. Dat wel.


Ook de gesplitste inkoop (de zgh. pensioenknip van vroeger) biedt vooralsnog geen soulaas. Na de eerste tijdelijke periode van pensioenuitkeringen, volgt de tweede levenslange uitkeringsperiode in de hoop dat de rekenrente dan wel weer aangetrokken is (een tweede aankoopmoment). Tot nu toe is dat ook een teleurstelling geweest voor menige BPR-gepensioneerde. Wat ook kan gebeuren is dat de rekenrente tegen die tijd weliswaar wat aangetrokken is, maar dat de sterftetafels intussen 'geactualiseerd' zijn. Dat geeft een neerwaartse druk op de hoogte van de uitkeringen want we leven nu eenmaal steeds langer. Dat wordt uitgerekend door actuarissen (verzekeringswiskundigen) die de tarieven vaststellen.


Een principiële vraag in dat verband is of je het moet willen dat je met pensioengeld in de uitkeringsfase speculeert. Want dat gebeurt feitelijk als je de beslissing neemt in blijde verwachting het aantrekken van de rekenrente af te wachten. Dat kan goed of slecht uitpakken en niemand die het van te voren weet. Het is en blijft een gokje. Wij hebben principiële bezwaren tegen gokken met pensioengeld als het pensioen eenmaal is ingegaan.


Tenslotte nog dit. Het lijkt erop dat iedereen die dezer dagen over pensioen praat en schrijft, die extreem lage rekenrente als een natuurverschijnsel beschouwt. Niets is minder waar. Die rekenrente komt uit de koker van de Europese Centrale Bank. Niemand daar heeft zich kennelijk gerealiseerd dat die kunstmatig en langdurig laag gehouden rekenrente desastreuze gevolgen heeft voor onze pensioenen bij verzekeraars én pensioenfondsen. Heel veel actuele pensioentrammelant is daaruit te verklaren. Gloort er eindelijk licht aan het einde van de tunnel?


Lees ook: Wat is de relatie tussen lage rente en de beschikbare premieregeling?