De politieke stand van zaken over ons pensioen

In bijgaand artikel (link hier)geeft dagblad Trouw een goed en actueel overzicht van de politieke stand van zaken over ons pensioen. Onder het motto Zo kan het niet langer, door de lage rekenrente en de vergrijzing, moet er dus een nieuw pensioenstelsel komen. Arme minister Koolmees die dat klusje moet klaren. Vroeger was Koolmees een gezellig Tweede Kamerlid, maar hij is nu z'n glans wel kwijt. Er wordt wat afgesteggeld in Den Haag, maar het fijne daarvan is dat er elke dag wel iets in de krant over pensioen gemeld wordt. Goede bijvangst voor pensioenbewustzijn denken wij. Bent u ook al wat verder gekomen op dat terrein?

En natuurlijk komen de individuele pensioenpotjes weer aan bod. Dat is wat het kabinet voor u bij voorkeur in petto heeft.

Want met het huidige stelsel kan er kennelijk niks meer gegarandeerd worden. We worden te oud en te grijs en de toekomstige verplichtingen groeien de pensioenfondsen boven het hoofd - zeggen ze. Wat daar ook van zij, er zit een addertje onder het gras in het Trouw-artikel. Of eigenlijk een boa constrictor (groot formaat wurgslang).

Die individuele pensioenpotjes doen namelijk in opzet sterk denken aan de Beschikbare Premieregeling (BPR).

Daar schreven we al eerder kritisch over. Een BPR stoelt meestal op beleggingen en op pensioendatum moet men maar zien wat het opbrengt. De ervaring leert dat vele deelnemers zwaar teleurgesteld zijn over wat hun pensioenpremie uiteindelijk aan pensioenuitkering opbrengt. Als u als gepensioneerde ervaringen met ons wilt delen, dan bent u van harte welkom. 

Gepensioneerden verenigt U!

Of de geachte afgevaardigden in de Eerste en Tweede Kamer dit helemaal inzien, valt te betwijfelen.

Vreemd genoeg houdt DNB President Klaas Knot hardnekkig vast aan de huidige lage rekenrente die u en de pensioenfondsen nu zo de das omdoet en in z'n greep houdt. Wij voorzien dat de pensioendiscussie nu een beetje of zelfs veel geregeerd wordt door de (rente)waan van de dag. Over misschien een jaar kan alles weer anders en beter zijn. Maar laat het vóór die tijd niet tot onomkeerbare politieke besluitvorming leiden zoals die merkwaardige pensioenpotjes. Pensioen is en blijft de belangrijkste arbeidsvoorwaarde.